'O marchio da vita

Era na criaturella
quanne mammà me purtaie cca mano,
e me lasciae dnt' 'a nu culleggio.

Chiangneva, cercavo ajuto,
ma fuie abbandunata
'a chi nu figlio nun so asptetta maie.

Passaiene juorne, mise e anni.
Chell cca me mancava
nunn'era mammà,
erane 'e sore mie,
criaturelle comm 'a me,
cca assieme pazziammere.

Pe me fuje na mala sciorta,
me luvaiene tutto chell cca na criatura
pò tenè è chiu bello.

M'alluntanaie chiangnennere
che bbraccia tese
senza truvà cunfuorto.

Tutte è sere m'addurmeva cco pensiere,
cca speranza,cca 'a matina veneva mammà
e' me purtava a casa,
ma era sul nu suonno
cca se perdeva appena fatt jorno.

Maie me pozzo scurdà
e chillu distacco accussi brutto,
è quanne fuie lasciata dinto a nu culleggio abbandunata.

'E na passate quasi cinquant'anni
pe nu dulore sotto 'o core,
cca nun me passa maie.
data autore commento (si può commentare solo se si è loggati)